Gaydar

Gaydar to serwis randkowy o zasięgu globalnym dla gejów, lesbijek, osób biseksualnych i par powyżej 18 roku życia. Opiera się na indywidualnych profilach i jest dostępny dla zarejestrowanych użytkowników. Został założony w 1999 roku przez Gary’ego Frischa i jego partnera Henry’ego Badenhorsta. Ogólnie rzecz biorąc, Gaydar miał wielki wpływ na społeczności gejowskie w wielu częściach świata. Pozwala to użytkownikom na swobodne udostępnianie poufnych i osobistych informacji, których nie można uzyskać w wielu miejscach na świecie na różne sposoby z powodu ostracyzmu lub społecznej stygmatyzacji osób LGBT. W 2005 r. Strona osiągnęła ponad 3 miliony użytkowników. Z biegiem czasu stał się instytucją i zaczął być opisywany jako zjawisko społeczne – jest obecny w teatrze, w mediach, na paradach gejowskich, w księgarniach (wszystko, co musisz wiedzieć o randkach internetowych), a nawet w seminariach na temat organizacji homoseksualistów. Rozpoczęła działalność, w tym GaydarRadio i biuro podróży GaydarTravel. Działalność Gajdara stała się inspiracją dla dramaturgów: w Teatrze Królewskiego Dworu w Londynie w 2005 roku dramaturg i aktor Tim Fontan wystawili sztukę opartą na doświadczeniu Gajdara. W 2006 roku dzienniki Gaidara zostały opublikowane w Dublinie przez Menno Cuigera.

Strona została stworzona w 1999 roku przez Gary’ego Frischa i jego partnera Henry’ego Badenhorsta, którzy wyemigrowali do Londynu z Południowej Afryki. Powstał z inicjatywy ich przyjaciela, który był podobno tak zajęty, że nie miał czasu na zapoznanie się z chłopcem. Pomysł się udał, a strona szybko zdobyła dużą liczbę użytkowników. Gaydar jest popularny w Wielkiej Brytanii, Australii, Irlandii oraz w mniejszym stopniu w Ameryce Północnej, Europie kontynentalnej i Afryce Południowej. W maju 2007 r. Henry Badenhorst zajął czwarte miejsce na liście “Niezależnych” na liście najbardziej wpływowych homoseksualistów w Wielkiej Brytanii. Rok wcześniej znalazł się na trzecim miejscu tej listy. Gaidar promuje także asymilację i tworzenie sieci polskich imigrantów w Wielkiej Brytanii.

Strona jest obecnie dostępna w dziewięciu językach: angielskim, francuskim, niemieckim, holenderskim, hiszpańskim, portugalskim, włoskim, japońskim i chińskim. Dostęp jest możliwy po wypełnieniu i przesłaniu formularza na stronie internetowej oraz potwierdzeniu rejestracji przez e-mail. Nowy użytkownik powinien również oświadczyć, że jest dorosły. Zarejestrowany użytkownik otrzymuje status wolnego gościa o ograniczonej funkcjonalności z dziennym limitem liczby możliwych profili, które będą wyświetlane przez innych użytkowników (do 25) i liczba wysłanych wiadomości (do 10). Pełny dostęp jest możliwy po zakupie abonamentu co miesiąc lub co roku. W 2007 roku usługa działała krótko i w wersji mobilnej.

W maju 2008 r. Ogłoszono, że we współpracy z GoConnect zostanie uruchomiony portal społecznościowy dla homoseksualistów z Chin i Azji Południowo-Wschodniej: Hong Kong, Singapur, Tajwan i Malezja. Strona internetowa będzie hostowana na serwerze w Australii, ponieważ uruchomienie portalu internetowego w Chinach wymaga specjalnego zezwolenia rządu, a Gaidar spodziewa się trudności z jego uzyskaniem (w Chinach do 2001 r. Homoseksualizm był uważany za chorobę psychiczną). Pierwsza wersja tej strony powinna zawierać wiadomości, sekcję społeczną i serwis randkowy. Następnie planowane jest utworzenie działu turystyczno-rozrywkowego.

Leave a Comment

Your email address will not be published.