Grono.net – polska witryna społecznościowa, która działała w latach 2004-2012. Strona należała do gatunku “sieci społecznościowych”. Pierwotnie był on oparty na badaniach amerykańskiego psychologa społecznego Stanleya Milgrama (zgodnie z jego teorią, średnio sześciu przyjaciół między dwojgiem ludzi na Ziemi). Na stronie można sprawdzić liczbę kontaktów łączących użytkownika z dowolnym użytkownikiem grupy. Witryna może udostępniać twoje dane (w obszarze zdefiniowanym przez użytkownika), dzięki czemu możesz na przykład znaleźć dawno zaginionego przyjaciela lub nawiązać nową przyjaźń. Użytkownicy witryny dodali swoich znajomych do swojej listy, a także mogli przeglądać listy znajomych innych użytkowników. W pierwszych latach działalności serwis Grono.net był usługą zamkniętą, co oznacza, że można się zarejestrować dopiero po otrzymaniu zaproszenia od osoby, która już była jego użytkownikiem (co powinno uniemożliwić pojawienie się przypadkowych osób). Na stronie głównej można znaleźć tak zwany profil publiczny jednego z “stewardów” i wysłać mu zaproszenie do wzięcia udziału w rangach. Później każdy może stać się użytkownikiem witryny, po zarejestrowaniu się, zaproszenia nie były wymagane. Grono.net zawiera tysiące forów dyskusyjnych (tzw. “Grupa tematyczna”), w których możesz porozmawiać na dowolny temat. Każda grupa tematyczna miała moderatora, a każdy, kto kupił funkcję “winogrona”, mógł ją dostosować. Grupy zostały podzielone na otwarte (dostępne dla wszystkich użytkowników) i zamknięte (na życzenie założyciela, są dostępne tylko dla wybranej grupy osób) i częściowo prywatne. Na grono.net można również znaleźć reklamy i informacje o wydarzeniach kulturalnych. Witryna była darmowa, a kolekcja została zebrana tylko po to, aby stać się “stabilną”, więc użytkownik otrzymał szereg dodatkowych przywilejów na stronie (na przykład funkcje moderatora).
Twórcami strony Grono.net są Peter Bronek (Bronek), Tomas Lys (Czarodzic) i Wojciech Sobchuk (Sopel). Prace przygotowawcze i rozwój portalu społecznościowego rozpoczęły się w lipcu 2003 r. Wojciech Sobczuk był odpowiedzialny za mechanizm obsługi, Peter Bronovich przygotował stronę ze stroną graficzną i kreatywną, a Tomas Lis rozpoczął planowanie i finansowanie projektu. Usługa o nazwie “Grono.net” została uruchomiona 21 lutego 2004 r. W listopadzie 2004 roku Robert Rogachevich (Gizmuf) dołączył do zespołu, który przejął obowiązki Lisy, która zaczęła odmawiać prawa do bycia jednym ze współautorów witryny
W pierwszym miesiącu swojego istnienia zgromadziło 200 użytkowników, ponad 60 000 w ciągu pierwszego roku, aw 2005 Grono zmienił układ i wprowadził system reklam. Pod koniec 2005 r. Serwis miał 510 000 użytkowników. We wrześniu 2006 r. Przekroczyła 900 000. Strona rozpoczęła intensywne prace nad silnikiem serwisowym i jego stabilnością. W ramach adaptacji technologii do rosnącego ruchu, strona Grono.net została stopniowo przepisana z Javy na Python. Pojawiły się nowe funkcje, takie jak mapy, geolokalizacja, galerie winogron i wydarzenia. Kwartalny wzrost liczby użytkowników w pierwszych latach działalności (w zaokrągleniu) W 2006 roku pojawił się inwestor – Peter Vilam, współzałożyciel Onet.pl. Strona zmieniła swoją lokalizację – z amerykańskich firm hostingowych przeniosła się do centrum danych ATM SA. W 2007 roku na Grono.net zainwestował w fundusz należący do Intela.
Po miesiącach dynamicznego wzrostu nastąpiła stagnacja. W 2008 roku serwis Grono.net stracił znaczenie dla nowej usługi Naszej-Klasa. Powodem zmniejszenia liczby aktywnych użytkowników było również w 2009 roku odchylenie od obecnej formie strony internetowej do funkcji kopiowania z innych wspólnot. Pile uznano za najgorszą kopię Facebooka, ale ta ostatnia była znacznie wygodniejsza. W lipcu 2009 roku Cyrus Alexander, jeden z wierzycieli serwisu Grono.net upadłość z powodu niespłaconych długów, ale 07 września 2009 roku Sąd Okręgowy w Warszawie oddalił wniosek na tej podstawie, że wszyscy wierzyciele zostały spłacone. Witryna została zamknięta 1 lipca 2012 roku, zastąpił hosting plików, który prawdopodobnie również zakończony.